Invoering participatie is als spaghetti

Bijna overal waar ik kom lijkt het woord ‘participatie’ bij de medezeggenschap ineens het toverwoord te zijn waar alles om draait. In een vroeg stadium betrokken worden en ook alle faciliteiten behouden die je als OR ook had. Maar als we participatie roepen in de medezeggenschap bedoelen we dan ook allemaal hetzelfde? En betrekken we dan ook automatisch iedereen erbij? Een van mijn klanten komt uit de verslavingszorg. Zorg waar ook, net als in de overige zorg, heel gemotiveerde mensen werken. Al jaren probeert de medezeggenschap de medewerkers bij het medezeggenschap proces te betrekken of uit te nodigen om plaats te nemen in de OR. Helaas blijven veel zetels onbezet. Nijpende productieafspraken en een te hoge werkdruk maakt het voor deze medewerkers onmogelijk om naast hun hulpbehoevend cliënten het OR werk erbij te doen. Nu wil de Raad van Bestuur wel meer faciliteiten ter beschikking stellen voor deze medewerkers om hun ‘participatie’ te bevorderen omdat deze medewerkers ook behouden moeten blijven voor de organisatie en er geluisterd moet worden naar hun bijdrage in het primaire proces. Maar de Raad van Bestuur wil dit ‘bekostigen’ uit de faciliteiten uit de formele medezeggenschap. Dus minder zetels in de OR en de Centrale Ondernemingsraad ten faveure van invoering van participatie. Men is niet bereid om extra faciliteiten te geven en vraagt de medezeggenschap ‘slimmer’ met de faciliteiten om te gaan. De COR schermt met het feit dat de facilitering vanuit de cao al te kort wordt gedaan en dat de COR en sommige ondernemingsraden het al met ‘ minder’ moeten doen inclusief de ambtelijke ondersteuning. Het lijkt wel spaghetti. Ga je voor het formele gevecht en dwing je de Raad van Bestuur tot naleving van de cao of ga je onderhandelen en wil je dat ‘participatie’ meer wordt ingevoerd en wil je een status quo voor wat betreft de faciliteiten? Maar begrijpen medewerkers wat er van hun wordt verwacht in het kader van participatie? En wat verwacht de medezeggenschap er van? En de Raad van Bestuur? En waar leg je dit vast? En hoe meet je dit? De WOR zegt niks over participatie. Eigenlijk is participatie iets wat we al langer zouden moeten doen toch? Een commissie of hoe je het noemen wil waar OR leden in zitten maar ook ‘gewone’ ongekozen medewerkers. En de samenstelling per onderwerp aanpassen misschien? Ik heb geen voorkeur. Als men maar weet wat de medewerkers er van vinden. Achterbanraadpleging, dat is participatie. We hebben de middelen. Misschien combineren met een bord spaghetti als we een ouderwetse bijeenkomst organiseren? Dat is misschien de beste metafoor. Je kunt er aan trekken wat je wil maar het aantal sliertjes op je bord blijven toch echt allemaal even lang.